Nerki położone są w przestrzeni zaotrzewnowej i otoczone są tkanką tłuszczową, która stabilizuje ich położenie i chroni przed urazem. Nerka wraz z otaczającą torebką tłuszczową pokryte są łącznotkankową powięzią zbudowaną z dwóch blaszek - przedniej i tylnej. Powięź przednia i tylna nazywane odpowiednio przednerkową i zanerkową łączą się u góry i przechodzą w powięź przepony. Powięź nerkowa (łac. fascia renalis) nazywana jest także powięzią Geroty ( rumuński anatom, chirurg, urolog). Podstawowym zadanie powięzi nerkowej jest stabilizacja położenia nerki i ograniczenie jej ruchomości w czasie urazów.
Otoczenie nerki powięzią Geroty mechanicznie ogranicza szerzenie się niektórych procesów chorobowych np. ropni lub krwiaka w czasie urazu nerki.