Agenezja nerki - wrodzony brak nerki

Agenezja nerki - wrodzony brak nerki

Agenezja nerki jest wrodzoną wadą polegającą na niewykształceniu nerki w czasie organogenezy u płodu. Wada może dotyczyć jednej lub obu nerek. Przyczyna zaburzeń organogenezy leży w nieprawidłowościach rozwoju płodu w pierwszych trzech miesiącach ciąży. Przyczyną niewykształcenia nerki w zarodku jest brak powstania zawiązka nerki. Obustronny brak nerki u płodu jest rzadką wadą. Wrodzony brak nerki jest rzadką wadą wykrywaną u płodu w czasie prenatalnych badań USG lub u dzieci starszych, które nie miały objawów ze strony układu moczowego a badanie było wykonywane z innych przyczyn. Najczęściej wrodzony brak jednej nerki rozpoznaje się u osób dorosłych w czasie badania USG wykonywanego profilaktycznie lub z powodu bólu brzucha. Częstość agenezji jednostronnej nerki to około 1 przypadek na 1500-2500 noworodków. Agenezja nerki powinna być różnicowana z ektopią czyli nieprawidłowo położoną nerką.

Przyczyny agenezji nerki

Zaburzenia organogenezy w czasie życia płodowego są przyczyną agenezji nerki. W ciągu pierwszych 3 miesięcy ciąży może dojść do zaburzeń powstania zawiązka nerki lub pączka moczowodowego co skutkuje niewykształceniem organu. Obustronna agenezja nerki jest wadą śmiertelną a zgon następuje w ciągu kilkunastu godzin po narodzinach. Noworodek z jedną prawidłową nerką może prawidłowo się rozwijać a wada bardzo często wykrywana jest w podeszłym wieku w czasie badania USG.

Jak żyć z jedną nerką?

Osoby z jedną nerką powinny żyć tak samo jak ludzie z dwiema nerkami. Rozpoznanie agenezji nerki u dziecka budzi u rodziców niepokój o przyszłość potomstwa. Każdy człowiek z jedną nerką powinien funkcjonować normalnie tak jak osoby z dwiema nerkami. Zaleca się aby dzieci od wczesnego dzieciństwa nauczyć regularnego wypijania wody oraz jak najszybciej wyrobić nawyki higieniczne polgające na jak najszybszym zakończeniu stosowania pieluch. Długość życia i ryzyko niewydolności nerek jest takie samo u osób z jedną jak i dwiema nerkami.